آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی، شایع‌ترین نوع آرتروز خود ایمنی است. این عارضه در اثر اختلال در دستگاه ایمنی بدن (سیستم دفاعی) رخ‌داده و مفاصل کوچک مانند مچ دست و مفاصل انگشتان را درگیر می‌کند. روماتیسم زانو باعث می‌شود مفصل زانو حساس شود، درد بگیرد و همچنین خشک، گرم و متورم شود. آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی) یک بیماری التهابی است که مفاصل سراسر بدن، ازجمله زانو را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

آرتریت روماتوئید یک بیماری سیستمیک است. منظور این است که بسیاری از ارگان‌های بدن انسان ممکن است درگیر این بیماری شده و از آن آسیب ببیند. این بیمار میتوان مفاصل مختلف و متعددی را در بدن انسان مبتلا و درگیر کند. ۹۰ درصد کسانی که آرتریت روماتوئید دارند در سیر بیماریشان، مفاصل پا یا مچ پایشان درگیر بیماری میشود. علائم بیماری معمولاً در ابتدا در ناحیه جلو پا و انگشتان پا ظاهر میشود. بعد از مدتی پشت پا و سپس مچ پا هم درگیر میشوند. بیماری های دیگری هم هستند که میتوانند علائمی مشابه آرتریت روماتوئید در پا ایجاد کنند مانند نقرس، اسپوندیلیت انکیلوزان و پسوریازیس.هیچکس به درستی نمیداند علت روماتیسم مچ پا چیست ولی تئوری هایی در این زمینه وجود دارد. زمینه ژنتیکی در بروز این بیماری دخالت دارد. با این حال یک عامل محیطی و بیرونی مانند ضربه یا عفونت ممکن است موجب شروع این بیماری شود. در این بیماری سیستم دفاع ایمنی بدن سرکش میشود و به عوض اینکه به عوامل بیگانه حمله کند بدن خود انسان را عامل بیگانه احساس کرده و به آن حمله میکند. مهمترین محل های حمله سیستم ایمنی در این بیماری مفاصل هستند. به علت ترشح مواد سمی مفاصل آسیب میبینند.

کلینیک نوبهار روش‌های درمانی مناسبی برای آرتریت روماتوئید ارائه می‌دهد که می‌توانند به فرد بیمار در کاهش التهاب مفاصل، تسکین درد، کند یا متوقف کردن آسیب مفاصل، افزایش توانایی‌ها و داشتن یک زندگی فعال و سالم کمک شایانی بکنند.

 

علائم و نشانه‌ها

آرتریت روماتوئید یک بیماری مزمن (بلندمدت) بوده که باعث درد، گرفتگی، ورم و محدودیت در دامنه‌ی حرکتی و عملکرد بسیاری از مفاصل می‌شود. بااینکه آرتریت روماتوئید می‌تواند هر مفصلی را در بدن انسان درگیر کند، شیوع آن در مفاصل کوچک دست و پاها بیشتر است. در برخی موارد، التهاب ناشی از این بیماری می‌تواند اندام‌های دیگر مانند چشم‌ها و یا ریه‌ها را نیز درگیر کند.
گرفتگی ناشی از آرتریت روماتوئید فعال، به هنگام صبح بیشترین شدت را دارد. این گرفتگی می‌تواند ۱ تا ۲ ساعت (و حتی در برخی موارد کل روز) پایدار باشد. گرفتگی طولانی‌مدت به هنگام صبح می‌تواند نشان‌دهنده‌ی ابتلا به آرتریت روماتوئید باشد چراکه تعداد کمی از بیماری‌های آرتریت این رفتار را از خود نشان می‌دهند.
برای مثال استئوآرتریت معمولاً گرفتگی‌های طولانی‌مدت صبحگاهی ایجاد نمی‌کند. از دیگر علائم و نشانه‌های همراه با آرتریت روماتوئید می‌توان موارد زیر را نام برد:

2علل

عواملی که می‌توانند خطر ابتلا به رماتیسم مفصلی زانو را افزایش دهند عبارت‌اند از:

عوارض

آرتریت روماتوئید خطر ابتلای شما به بیماری‌های زیر را افزایش می‌دهد:

تشخیص

تشخیص روماتیسم مفصلی به نتیجه‌ی معاینه‌ی فیزیکی و علائم فرد مانند گرما، ورم و درد مفاصل، بستگی دارد. برخی از انواع آزمایش خون نیز می‌توانند به تشخیص آرتریت روماتوئید کمک کنند.

تست‌های آزمایشگاهی. تعدادی تست آزمایشگاهی می‌توانند به‌منظور تائید تشخیص آرتریت روماتوئید استفاده شوند. در زیر به برخی از تست‌های رایج‌تر پرداخته‌شده است:

عکس‌برداری با اشعه‌ی ایکس. اشعه‌ی ایکس می‌تواند به تشخیص آرتریت روماتوئید کمک کند ولی در مراحل اولیه‌ی بیماری، هیچ‌چیز غیرعادی را نشان نخواهد داد. بااین‌حال عکس‌برداری‌های اولیه می‌توانند برای تعیین میزان پیشرفت بیماری مفید باشند. معمولاً به‌منظور تعیین شدت آرتریت روماتوئید، از اسکن MRI و عکس‌برداری با فراصوت (اولتراسوند) استفاده می‌شود. پزشک شما با در نظر گرفتن نتایج معاینه‌ی فیزیکی، علائم و نشانه‌ها و همچنین آزمایشات و عکس‌برداری‌ها، عمل تشخیص را انجام می‌دهد.

درمان

روشی برای درمان روماتیسم مفصلی وجود نداشته و هدف روش‌های درمانی، کاهش علائم بیماری و بهبود عملکرد فرد می‌باشد. پزشکان فرایند درمان را هر چه زودتر و قبل از این‌که آسیب دائمی به مفاصل وارد شود شروع می‌کنند. هیچ‌یک از روش‌های درمانی استفاده‌شده، برای همه‌ی بیماران کارآمد نیستند.

استراحت

افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید، نیاز به یک برنامه‌ی متعادل از ورزش و استراحت دارند، به‌طوری‌که در زمان فعال بودن بیماری استراحت بیشتر و در زمان غیرفعال بودن آن ورزش بیشتری در برنامه‌ی آن‌ها گنجانده‌شده باشد. استراحت به کاهش درد و التهاب فعال مفاصل کمک کرده و از خستگی مفرط مفاصل جلوگیری می‌کند.

ورزش و تمرینات

ورزش کردن به‌منظور حفظ سلامتی و داشتن عضلات قدرتمند و همچنین حفظ تحرک پذیری و انعطاف مفاصل ضروری است.

تمرینات کششی: می‌توانید به‌صورت نشسته این تمرینات را انجام دهید. همچنین می‌توانید از بندهای کششی استفاده کنید. (یک بند نایلونی دارای حلقه برای جای دست یا پا).
3
وزنه‌برداری: عضلات قدرتمندتر به شما در انجام فعالیت‌های روزانه کمک می‌کنند. می‌توانید این ورزش را در ابتدا با زدن دمبل‌های سبک انجام داده و با گذر زمان بر وزن وزنه‌ها و مدت‌زمان انجام وزنه‌برداری بیفزایید.

4

یوگا: تقریباً هرکسی می‌تواند از این ورزش سود ببرد، حتی افرادی که دچار مفاصل دردناک و حساس‌اند.

5

پیلاتس: به‌منظور تثبیت مفاصل و تقویت عضلات حمایت‌کننده از آن‌ها ورزش مناسبی است. افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی که به دنبال عضلات قوی‌ترند، می‌توانند از این ورزش استفاده کنند.

6
ورزش در آب: می‌توانید در یک استخر کم‌عمق (معمولاً با عمق ۱٫۲ متر) از یک طرف استخر با سرعت به‌طرف دیگر آن راه بروید.

7

تایچی: این روش درمانی شامل ورزش‌های سبک و تمرینات کششی همراه با تنفس عمیق می‌باشد. بسیاری از مردم به‌منظور کاهش استرس، از تایچی استفاده می‌کنند.

8

دارودرمانی

نوع داروی تجویزشده از طرف پزشک، به ‌شدت علائم و مدت‌زمان ابتلا به آرتریت روماتوئید بستگی دارد.

فیزیوتراپی

ممکن است پزشک شما را به یک فیزیوتراپیست یا متخصص کاردرمانی معرفی کند. این افراد می‌توانند به شما تمریناتی را آموزش دهند تا به کمک آن‌ها انعطاف مفاصل خود را حفظ کنید. ماساژ درمانی، طب سوزنی، الکتروتراپی، اولتراسوند، تحریک الکتریکی اعصاب از راه پوست (TENS) و یونتوفورز.

عمل جراحی

درصورتی‌که دارودرمانی نتواند فرایند آسیب به مفاصل را کند کرده و یا آن را متوقف کند، ممکن است شما و پزشکتان عمل جراحی برای ترمیم مفاصل آسیب‌دیده را در نظر بگیرید. عمل جراحی می‌تواند به شما کمک کند تا عملکرد ازدست‌رفته‌ی مفصل را دوباره به دست آورید. همچنین می‌توان به کمک عمل جراحی درد را کاهش داده و بدشکلی‌ها را اصلاح نمود.

عمل جراحی روماتیسم مفصلی می‌تواند شامل یک یا چند مورد از موارد زیر باشد:

به یاد داشته باشید که عمل جراحی همواره خطراتی چون خونریزی، عفونت و درد را با خود همراه خواهد داشت. در مورد مزایا و معایب این عمل با پزشک خود مشورت کنید.